بسیاری از انسانها پس از آنکه چند دهه از عمرشان میگذرد به این نتیجه میرسند که هر چه سنشان بیشتر میشود گذر زمان سریعتر میشود. به عنوان مثال نتیجه تحقیق از ۹۱۸ نفر در جریان یک مطالعه در آمریکا نشان داده است که ۷۷ درصد شرکتکنندگان با این گزاره که « عید میلاد مسیح هر سال زودتر از سال قبل فرا میرسد» و یا ما مسلمانان فکر میکنیم که ماه رمضان امسال پیشتر رسیده. دانشمندان در اینمورد فرضیه های مختلف را توضیح میدهند. فرضیه تضاد بین زندگی روتین و امر نوین در زندگی یکی از توضیحاتی است که از سوی دانشمندان در مورد ادراک انسان از گذر عمر و نسبت آن با زمان ارائه میشود به تضاد بین یک زندگی روتین و روزمره با زندگی پرهیجان یک کودک یا نوجوان بر میگردد. افراد وقتی کودک و جوان هستند همه چیز برایشان تازگی دارد و مغز دائم در حال فراگیری امور تازه و ثبت خاطرات جدید است. ثبت حجم بیشتری از داده و خاطره در مغز میتواند باعث شود تا زمان طولانیتر به نظر برسد. در مقابل هرچه تجربههای جدید و دادههای تازه برای مغز کمتر باشد زمان کوتاهتر به نظر میرسد. زندگی بسیاری از انسانها همزمان با افزایش سن حالت روزمره و روتین پیدا میکند. این امر باعث میشود خاطرات منحصر به فرد یا خاص کمتری در ذهن ثبت شود. فرضیه دیگر تفاوت در سطح توجه و آگاهی! کودکان در مقایسه با بزرگسالان توجه بیشتری به جزئیات روزمره و کوچک نشان میدهند. به همین دلیل گذر زمان برای آنها آهستهتر از بزرگسالان است. این در حالی است که افراد بزرگسال اغلب چند کار را با یکدیگر انجام میدهند و کارهایشان حالت «خودکار» پیدا میکند. به این ترتیب خاطرات کمتری در ذهنشان شکل میگیرد و در نتیجه گذر عمر برایشان سریعتر به نظر میرسد. اگر احساس میکنید که این روزها عمرتان خیلی سریع میگذرد بهترین راه این است که به دنبال تجربههای جدید بروید، در زمان حال زندگی کنید (حسرت گذشته و نگرانی آینده را نداشته باشید) و روزمرگی را کنار بگذارید
