وب سایت نواندیشی به ویب سایت خبری تحلیلی نواندیشی خوش آمدید
دهم دسامبر را روز جهانی حقوق بشر نام کرده اند.امسال تصادف جالبی رخ داده که این روز با فاجعه دلخراش و نومید کننده غزه مقارن شده است.چه تقارن رسواگر و پرده در که دران نقاب کاذب مدنیت و حقوق بشر از چهره دیوان ادمیخوار برافتاده است واین نام و این روز را بی معنا و بی اعتبار گردانیده است.شاید شایسته ترین نام برای این روز روز افتضاح حقوق بشر و اخلاق بشری باشد.مقوله حقوق بشر یک مقوله اخلاقیست که تمدن غرب هنگامیکه ایده های روشنگری را در قالب قوانین اساسی خود گنجاند اخلاق را از قاموس نظامهای سیاسی حذف نمود.این در حالیست که ما معتقدیم هیچ تمدنی و بشریتی بدون پایه های اخلاقی تحقق پذیر نخواهد بود.امروز محققان منتقد روشنگری در غرب خود به این نقیصه معترف اند.شعار اصلی این تمدن سود جویی و منفعت پرستی بود که بر عقلانیت محض حسابگر بنا یافته است.دوره های سیاه و خونین استعمار گری در چهار گوشه جهان،غارت بیباکانه منابع ملل دیگر،به بردگی کشیدن مردمان ان،نسل کشی های سیستماتیک درعموم مستعمرات ،گسترش فقرو فساد سیستماتیک دراین سرزمینها،اقتدار گرایی ومیلیتاریسم غرب ،اختراع سلاحهای پیچیده نابود کننده و جنگ افروزی روشمند در نفاط مختلف جهان،دو جنگ جهانی خانمانسوز و جلوگیری از پیشرفت ملل زیر دست همه از محصولات این تمدن کیلوواتی است.این تمدن ضد بشری برای پوشاندن این جنایات سیاه خودش حقوق بشررا اختراع نمود که حیثیت یک شریعت کاذب برای صاحبان ان راداشت. 
فروید خوب گفته بود که تمدن و مدنیت یک پرده بسیار نازکیست بررخ مدعیان ان که با اندک بهانه ای این پرده خواهد درید وچهره وحشتناک بربریت وخشونت از زیر ان نمایان خواهد گشت.امروز با عریانی تمام عیار ما شاهد دریده شدن این پرده کاذب از رخ مدعیان حقوق بشر ،دیموکراسی و تمدن در غزه ایم.تصاویر صحنه های جاری در غزه که خون را در بدن می خشکاند و جایی برای هیچ شعار متمدنانه باقی نمیگذارد چنان پرده در و رسواگر اند که شایسته است مدعیان حقوق بشر و تمدن در تاریکخانه جان شان پنهان شوند و یا اینکه د ر همین روز حقوق بشر از کل بشریت عذرخواهی کنند.این مدعیان حقوق بشر خود بزرگترین ناقضان و درندگان ناموس بشریت اند.صحنه های خون و اتش در غزه گویی هنگامه محشر است و روز داوری که تصاویر دران خود سخن میگویند و گروه شیاطین را از گروه بشری متمایز میکنند.این صحنه ها و فریاد ها چونان صور اسرافیل پیکر مرگ فرسوده و غفلت زده بشریت را در سراسر جهان با هفت اندام لرزانیده و بیدار کرده که چگونه اسیر دیوان ادمرو گشته اند.ایا طراحان و مدعیان حقوق بشر را یارایی هست که باز از تمدن و حقوق بشر بگویند؟اگر جان انسانیت در بشریت امروز نمرده باشد همه صحنه های روزمره فلسطین از ۷۵ سال تا کنون صحنه های محشرند و هنگامه قیام بشری.
اگربشریت و تمدن معنی ای داشته باشد باید اصول وداعیه حقوق بشر به مثابه پارادایم حاکم بر همه نظامهای سیاسی وقوانین حاکم در کشور ها قرار گیرد.در حالیکه حقوق بشر و مبانی اخلاقی ان برای تمدن غرب حیثیت ابزاری داشته که به عنوان چماقی برای کوبیدن برسردیگر کشورها و پوشاندن چهره غیرانسانی خود شان بکار گرفته میشود.همه ارزشهای اخلاقی وحقوق بشری وقتی پای منافع استعماری امریکا در میان باشد بی ارزش وبی اعتبار میشوند تا جاییکه نیوکانها ودست راستیهای افراطی حزب جمهوریخواه و دیموکرات هردو ازدوره ریگان به اینسواشکارا شعار شان اینست که درصورت اقتضای منفعت امریکا برای مداخله نظامی دردیگرکشورها امریکا ضرورتی برای رعایت موازین حقوق بشری و اخلاقی ندارد.اگرموازین حقوق بشری وحق خودارادیت ملتها درروابط بین المللی ارزش واعتباری میداشتند رهبران سیاسی وسران جنایتکار نظامی امریکا درصدرلیست جنایتکاران حقوق بشری،نسل کشی وارتکاب جنایات جنگی مورد محاکمه قرارمیگرفتند.
درانصورت فجایعی مانند غزه هم پیش نمی امد.اگر شعار ها و داعیه ها اعتباری داشتند موازین حقوق بشر باید هدف اساسی نظامها قرار گیرند نه ابزاری برای فریب بشریت.کدام منفعتی میتواند برتر ازحقوق بشر قرارگیرد؟چه افتضاحی جالبتروتماشایی ترازینکه همانهاییکه سیاهترین و منفور ترین کارنامه های تاریخی را دارند درصدرمدعیان و معلمان حقوق بشرخود را جا زده اند.یکی ازبزرگترین دروغهای قرون اخیرهمین ادعای حقوق بشراست از سوی کسانی که دشمنان بشریت و حقوق انها اند مانند امریکا ودیگرسگان شکاری غربی اش که اسراییل بعنوان نماینده همه انها بزرگترین فاجعه بشری رابرپا نموده است.
