وب سایت نواندیشی به ویب سایت خبری تحلیلی نواندیشی خوش آمدید
دردمندانه بیفزاییم که قربانی های بیشمار مردم جامعه در برابر تهاجم بیگانه، تا اینکه درس عبرت و توجه به کمترین تلفات را بار بیاورد، گونۀ دیگری از بیماری را با ستایش شهید پروری، در چهرۀ مرگ ستایی و در واقع تحسین تلفات افزایی، تلقین نموده است. آرزومندی سؤ کشته شدن و شهید شدن که از باور به بهشت رفتن برخاسته است، وقتی دامن می گسترد، رضایت مهاجم و مداخله گر را بار می آورد. بی محابا بودن در جنگ، عدم رعایت مهارت های لازم و برخلاف فکر کردن رفتن به جنت با کشته شدن، کار استعمار و انسانکشی اش را کمک رسانیده است. 
برای آنانی که به جلوگیری از تلفات بی لزوم و رعایت حال امور و مهارت جنگی می اندیشند، موجبات پیروزی بر قوای استعماری، احترام به حیات انسان و جلوگیری از قربانی های بی لزوم را در چشم انداز می گذارد. اگر سنت محافظه کاری و ناشی از هراس از آنانی کنار گذاشته شود که همچو نظریات را با عصبانیت و دشنام و قهر با مهر کفر خواندن، پاسخ میدهند، این هم مطرح می شود که در گذشته ها وقتی امیران دست نشانده از شهادت مردم سخن می گفتند، جانبداری انانی را که به نام دین مردم را میدوشیدند، نیز کمایی میکردند.
