همسری بر پایه ی ازدواج میان زوجین پدید می آید. درباره ی کیفیت این رابطه اظهار نظرهای متفاوتی از سوی صاحبنظران و مکاتب مختلف فکری صورت گرفته است. از دیدگاه اسلام، مرد و زن در قبال هم و در جایگاه همسری، مسئولیت هایی بر دوش دارند.
یکی از تعابیر قرآن در این باره آیه ۱۸۷ سوره بقره است.”«. هُنَّ لِبَاسٌ لَّکُمْ وَأَنتُمْ لِبَاسٌ لَّهُنَّ… ” »ترجمه: «… زنان لباس شما هستند و شما لباس آنان هستید… ».They are a garment for you, and you are a garment for them. در این مقاله به مفهوم لباس بودن زن و شوهر نسبت به یکدیگر با توجه به تفاسیر مهم پرداخته می شود. طبق بررسی های انجام شده، لباس بودن زن و شوهر در مواردی که قرآن به آن تشبیه کرده است، نتایج مثبتی برای زن و مرد در زندگی مشترک در بر خواهد داشت. اگر زن و شوهر پوشش و لباس یکدیگر باشند، این امر سبب تحکیم روابط زناشویی، کاهش اختلافات و آسیب های زندگی مشترک و ایجاد فرصت های بیشتر برای خوب زندگی کردن خواهد گشت در تشبيه همسر به لباس، نكات و لطايف بسيارى نهفته است:. لباس بايد در طرح و رنگ و جنس مناسب انسان باشد، همسر نيز بايد كفو انسان و متناسب با فكر و فرهنگ و شخصيّت انسان باشد.. لباس مايهى زينت و آرامش است، همسر وفرزند نيز مايهى زينت و آرامش خانوادهاند.. لباس عيوب انسان را مىپوشاند، هريك از زن و مرد نيز بايد عيوب و نارسايىهاى يكديگر را بپوشانند.. لباس انسان را از سرما و گرما حفظ مىكند، وجود همسر نيز كانون خانواده را گرم و زندگى را از سردى مىرهاند.. دورى از لباس، مايهى رسوايى است، دورى از ازدواج و همسر نيز گاهى سبب انحراف و رسوايى انسان مىگردد.. در هواى سرد لباس ضخيم و در هواى گرم لباس نازك استفاده مىشود، هر يك از دو همسر نيز بايد اخلاق و رفتار خود را متناسب با نياز روحى طرف مقابل تنظيم كند؛ اگر مرد عصبانى است، زن با لطافت با او برخورد كند و اگر زن خسته است، مرد با او مدارا كند.. انسان بايد لباس خود را از آلودگى حفظ كند، هر يك از دو همسر نيز بايد ديگرى را از آلوده شدن به گناه حفظ نمايد.متاسفانه ما مسلمانان خصوصآ در جامعه مردسالار ما بیشتر مردها خود را مطلق العنان و کل اختیار زنان میدانند و توقع دارند که همسران شان در همه موارد از آنها اطاعت بدون قید و شرط نمایند،در جوامع غربی اصلآ تشکیل فامیل و ازدواج دارد آهسته آهسته از بین میرود و اگر ازدواج هم صورت میگیرد در هر صد جفت هفتاد جوره آنها با اندکترین ناسازگاری فکری و سلیقوی به جدایی می انجامد در نتیجه مرد و زن جداگانه و به تنهایی با سگ های شان زندگی اختیار میکنند.