خانواده ابراهیم نبوی بزرگترین نویسنده و طنز پرداز اصلاح طلب ایرانی روز چهارشنبه ۲۶ ماه جدی (دی ماه ) اعلام کردند که این طنزپرداز و روزنامهنگار کهنهکار از «درد غربت» و دوری از ایران در شهر واشنگتن آمریکا به زندگی خود پایان داده است.خانواده او با انتشار بیانیهای اعلام کردند: «پدرمان در سالهای اخیر با افسردگی و دلتنگی شدید برای ایران دستوپنجه نرم میکرد. دوری از زادگاهش باری سنگین بر دوش او گذاشته بود و هرگز نتوانست با زندگی در غربت کنار بیاید.» ابراهیم نبوی در سال در سال ۱۳۳۷ در شهر آستارا متولد شد. نبوی به دلیل نوشتههای طنز و انتقادی خود، به یکی از چهرههای شناختهشده در عرصه مطبوعات و ادبیات معاصر ایران تبدیل شد. ابراهیم نبوی به دلیل فشارهای سیاسی و محدودیتهایی که پس از فعالیتهای مطبوعاتی و نویسندگیاش در ایران با آن مواجه شد، از کشور مهاجرت کرد.نبوی پس از مهاجرت به خارج از ایران، فعالیتهای خود را در زمینه طنز و روزنامهنگاری ادامه داد و در رسانههای فارسیزبان خارج از کشور حضور فعالی داشت. او نویسنده کتابها و مقالات بسیاری است که برخی از آنها به زبان طنز، مسائل اجتماعی و سیاسی ایران را بازتاب میدهند. نبوی در دوران فعالیت خود در ایران، به دلیل نوشتههای طنز و انتقادی که اغلب حاوی نقدهای صریح نسبت به سیاستهای حکومت و مسائل اجتماعی بود، با سانسور، محدودیت و تهدید مواجه شد. در دورهای نیز بازداشت و زندانی شد. این شرایط، فضای کار برای او را بسیار دشوار کرد و ادامه فعالیت حرفهایاش در داخل کشور را محدود ساخت.مهمترین ودرعین حال معنا دارترین واکنش دربرابر این خبر ازاصلاح طلبی بنام علی ربیعی بود که در صفحه تویترش نوشت : الان در خبرها خواندم سید ابراهیم نبوی به طور غمانگیزی به زندگی خود پایان داد. طنزنویس و پژوهشگر حوزه ادبیات بود. در جای جای خانهاش، میشد کتاب دید. هیچ نقطهای از خانهاش خالی از کتاب نبود.با آنکه ناراضی و منتقد بود اما هیچگاه نه تنها به دام بدخواهان ایران نیفتاد بلکه حتی آنها را نیز از نیش قلم خود در امان نمیگذاشت. نبوی آنجا هم تنها بود…ای کاش مسیر برای برگشت کشورش برای او و دیگرانی که دل در گرو ایران دارند فراهم میبود.به همسرش، همچنین لیلا و زهرای عزیز تسلیت میگویم.
اکنون که علی ربیعی به حیث دستیار مسعود پزشکیان رئیس جمهور ایران تشریف دارد توقع میرود در گذشته به هر دلیلی که به مهاجرت مجبور شده بود پس از مرگ اش برای انتقال تابوت به خانه ء پدری که وی با دلائیلی بخاطر عشق به آن جان داده است زمینه را فراهم سازد . تا اگر درقسمتی از عمرش نتوانیست نسیم گوارای میهنی را استشمام کند اقلأ جسد بی جانش در سینه خونین مادر وطن آرام گیرد . سرپرست تربیون نواندیشی و سائر کارکنان این تربیون مرگ وی را یک ضائعه بزرگ در عرصه طنز و ادبیات مشرق زمین می خواند و بدینوسیله برای خانواده داغدارش از پروردگار الهی صبرجمیل می طلبیم