در راستای یادی از یکصدوپنجمین سالگرد استقلال افغانستان بود که وقتی طالبان دیدند که میشود بر سر عده ای از خوش باوران روشنفکر نما و سوادداران بیسواد میتوان کُلاه گذاشت در یک تالار گونه ای نظامی درداخل قلعه ای به نام وزارت دفاع که برای طلبه کرام از نظام جمهوری واژگون شده به میراث مانده است نشستند و با دادن شعار های فریبنده به ظاهر استقلال خواهی پرداختند . خواننده گان این طورتصور نفرمایند که بلا نسبت ، چشم بد دور طائفه ای از طلبای کرام که در شمشیر زنی و آدم کشی دارای ویژه گی های خاصی اند به فرموده ای اذنابی ازاین گروه " دیپلماسی و سیأ سی کاریها " بلد نیستند. به جان عزیز طلبای کرام این وصله ها سابقأ هم که درمقابل کفاروسائرمخالفان و معاندان شمشیرمیزدند و می جنگیدند به این طائفه نه می چسپید .چه رسد به حالا که ترنم روح نوازگام های از دسته ها و گردان های " استشهادی ها "که همانا " انتحاری ها " بوده اند و درمقابل لوژخونین نظامی طالبی رژه میروند و شعارهای مرده باد وزنده باد سرمیدهند .الغرض که درهمین نشست طلبه گی وقتی غیرت طالبی که درکتب قدیمه و جدیده مکتوب است وهمه اش به جزلاف زنی شارلاتانی که با شیوه " برادرم درقندز پهلوان است "چیز دیگری نیست بیشتر بخوانید »
